Dziękuję mojej żonie, która w nieoceniony sposób umożliwiła mi ten start i treningi.
Historia tego maratonu to również zmaganie się z kontuzją, a przede
wszystkim walka (kolejna) ze swoim ciężarem. Dużo pomocnych rad
udzieliła mi Ewa Majer. Udało się zrzucić kilka zbędnych kilogramów. W
walce z kontuzją pomogła mi szwagierka Iza. Kilkanaście dni przed
maratonem przebywałem nad morzem, gdzie mogłem wykonać kilka treningów.
Sam maraton nie był z dzisiejszego punktu widzenia dobrze wybiegany. Dwa
ostatnie kilometry pokonałem w 15 minut. Z pewnością nie pomogly
ostatnie treningi. .. Na osiem dni przed maratonem zrobiłem 30 km
(sobota), by w poniedziałek przebiec 21 km... Cóż człowiek mądrzeje z
czasem.
